Jivanmuktanandalahari

कदाचित् प्रसादे क्वचिदपि च सौधेषु धनिनां
कदाचित् शैलेषु क्वचिदपि च कूलेषु सरिताम् ।
कुटीरे दान्तानां मुनिजनवराणामपि वसन्
मुनिर्न व्यामोहं भजति गुरुदीक्षाक्षततमाः ॥

kadaacit prasaade kvacidapi ca saudheshu dhaninaam
kadaacit shaileshu kvacidapi ca kuuleshu saritaam |
kutiire daantaanaam munijanavaraanaamapi vasan
munirna vyaamoham bhavati gurudiikshaakshatatamaah ||

Manchmal wohnen sie in der Aufgeklärtheit reicher Villen,
manchmal auch in Felshöhlen oder an Flußufern.
Auch ein Aufenthalt in den Hütten von Einsiedlern und anderem heiligen Volk kann den Schweiger nicht irritieren, weil nach eines Lehrers Fingerzeig er seine dunklen Seiten verwarf.