Svapnavasavadatta

कः कं शक्तो रक्षितुं मृत्यु काले
रज्जुच्छेदे के घटं धारयन्ति ।
एवं लोकस्तुल्यधर्मो वनानां
काले काले छिद्यते रुह्यते च ॥

kah kam shakto rakshitum mrtyukaale
rajjucchede ke ghatam dhaarayanti |
evam lokastulyadharmo vanaanaam
kaale kaale chidyate ruhyate ca ||

Kann in der Todesstunde einer den anderen noch retten,
oder wer zöge den Topf am reißenden Seil wieder hoch?
In der Menschenwelt gilt das Wäldergesetz der Waage:
Es wird geknickt, es wird gewachsen beizeiten.