Padmanandana Vairagya

ज्ञात्वा बुद्बुदभङ्गुरं धनमिदं दीपप्रकम्पं वपुः
तारुण्यं तरलेक्षणाक्षितरलं विद्युच्चलं दोर्बलं ।
रे रे जीव गुरुप्रसादवशतः किंचिद्विधेहि द्रुतं
दानध्यानतपोविधानविषयं पुण्यं पवित्रोचितम् ॥

jnaatvaa budbudabhanguram dhanamidam diipaprakampam vapuh
taarunyam taralekshanaakshitaralam vidyuccalam dorbalam |
re re jiiva guruprasaadavashatah kimcidvidhehi drutam
daanadhyaanatapovidhaanavishayam punyam pavitrocitam ||

Hast du erst erkannt, daß dein Geld ein Wasserblasenplatzen, dein Leib ein Lampenlichtflimmern ist, wie Jugendanmut als schelmischer Blick einer Schönheit sich eilig verabschiedet, wie deiner Arme Kraft blitzschnell verfällt, dann erfinde endlich, was die Geneigtheit des Lehrers dir einbringt, nämlich Schenken, Nachsinnen, Fleiß der Regel gemäß, und laß deine Sinne wie durch den Somafilter gelaufen wieder rein werden.