Bhagavata

प्रायो मुमुक्षवस्तेषां केचनैव द्विजोत्तम ।
मुमुक्षूणां सहस्रेषु कश्चिन्मुच्येत सिध्यति ॥

praayo mumukshavasteshaam kecanaiva dvijottama |
mumukshuunaam sahasreshu kashcinmucyeta sidhyati ||

Denkt etwa jeder, der aus dem Leben scheidet, o trefflicher Brahmane, an Erlösung?
Und wer unter Tausenden, die Erlösung wollen, wird denn frei und vollendet sich?