Padmanandana Vairagya

भार्येयं मधुराकृतिर्मम मम प्रीत्यान्वितोऽयं सुतः
स्वर्णस्यैष महानिधिर्मम ममासौ बन्धुरो बान्धवः ।
रम्यं हर्म्यमिदं ममेत्थमनया व्यामोहितो मया
मृत्युं पश्यति नैव दैवहतकः क्रुद्धं पुरश्चारिणम् ॥

bhaaryeyam madhuraakrtirmama mama priityaanvito'yam sutah
svarnasyaisha mahanidhirmama mamaasau bandhuro baandhavah |
ramyam harmyamidam mametthamanayaa vyamohito mayaa
mrtyum pashyati naiva daivahatakah kruddham purashcaarinam ||

"Die hier ist meine bezaubernde Gattin, der hier mein sympathischer Sohn.
Der Goldschatz da ist auch mein und die da sind meine Freunde und Partner.
In meinem Anwesen hier fühl ich mich wohl." Wer so denkt, läßt sich von Täuschung verleiten,
ist vom Schicksal verflucht und sieht den grimmen Tod nicht, der ihm vorauseilt.