Karunalahari

वाचा निर्मलया सुधामधुरया यां नाथ शिक्षामदाः
तां स्वप्नेऽपि न संस्मराम्यहमहंभावावृतो निस्त्रिपः ।
इत्यागः शतशालिनं पुनरपि स्वीयेषु मां बिभ्रतः
तत्त्वो नास्ति दयानिधिर्यदुपते मत्तो न मत्तः परः ॥

vaacaa nirmalayaa sudhaamadhurayaa yaam naatha shikshaamadaah
taam svapne'pi na samsmaraamyaham ahambhaavaavrto nistripah |
ityaagah shatashaalinam punarapi sviiyeshu maam bibhratah
tattvo naasti dayaanidhir yadupate matto na mattah parah ||

Rein war dein Wort, o Herr, so wunderbar und heilig deine Lehre!
Doch denk ich nicht im Traum an sie. Vom Hochmut abgelenkt war ich und vollgestopft.
Nimm mich, den hundertfachen Schandtäter wieder auf unter die deinen!
Da ist einfach kein Gnadenschatz wie du, Hüter des Yaduvolks, und kein so Dummer wie der Dumme hier.