Venisamhara

दृष्टः सप्रेमदेव्या किमिदमति भयात्संभ्रमाच्चासुरीभिः
शान्तान्तस्तत्त्वसारैः सकरुणमृषिभिर्विष्णुना सस्मितेन ।
आकृष्यास्त्रं सगर्वैरुपशमितवधूसंभ्रमैर्दैत्यवीरैः
सानन्दं देवताभिर्मयपुरदहने धूर्जटिः पातु युष्मान् ॥

drshtah sapremadevyaa kimidamiti bhayaatsambhramaaccaasuriibhih
shaantaantastattvasaaraih sakarunamrshibhirvishnunaa sasmitena |
aakrshyaastram sagarvairupashamitavadhuusambhramairdaityaviiraih
saanandam devataabhirmayapuradahane dhuurjatih paatu yushmaan ||

Von einer liebenden Göttin bewundert versetzt er Dämonen in Angst und Schrecken vor dem "Was ist das?", der von den Sehern, die durch Wirklichkeitsessenz letztendlich Frieden fanden, mit Sorge, und von Vishnu mit einem Lächeln bedacht
die Stadt des dämonischen Baumeisters abbrennt,
als augenrollende Teufelsknechte ihre schwangeren Weiber beschwichtigend blankziehen
und er das Wohlgefallen der Götter genießt:
Dieser Zottelkopf schütze Euch!