Malavikagnimitra

एकैश्वर्ये स्थितोऽपि प्रणतबहुफले यः स्वयं कृत्तिवासाः
कान्तासंमिश्रदेहोऽप्यविषयमनसां यः परस्ताद्यतीनां ।
अष्टाभिर्यस्य कृत्स्नं जगदपि तनुभिर्भिभ्रतो नाभिमानः
सन्मार्गलोकनाय व्यपनयतु स वस्तामसीं वृत्तिमीशः ॥

ekaishvarye sthito'pi pranatabahuphale svayam krttivaasaah
kaantaasammishradeho 'pyavishayamanasaam yah paras tad yatiinaam |
ashtaabhiryasya krtsnam jagadapi tanubhir bibhrato naabhimaanah
sanmaargalokanaaya vyapanayatu sa vastaamasiim vrttim iishah ||

Allein in seiner Macht steht, uns zu reichem Lohn zu führen, in der Tierhaut steckt er selbst.
Mit der Geliebten zu einem Körper verschmelzend ist er in Gedanken nicht bei den Sinnen und somit von allen Entsagungsvollen der Beste.
Die ganze Welt mit seinen acht Formen ertragend prahlt er doch nie damit,
sondern führt das Volk auf einen guten Weg, nur dazu muß er eure dunklen Wesenszüge austreiben, der Herr.