Shivanandalahari

सा रसना ते नयने तामेव करौ स एव कृतकृत्यः ।
या ये यौ यो भर्गं वदतीक्षेते सदार्चतः स्मरति ॥

saa rasanaa te nayane taameva karau sa eva krtakrtyah |
yaa ye yau yo bhargam vadatiikshate sadaarcatah smarati ||

Wahre Zunge spricht das Heiße, wahre Augen sehn den Glast, echte Hände verdorren nicht, ihn immer wieder schönend: Der, so weiß man, hat sein Werk vollbracht.