Nagananda

शय्या शाद्वलमासनं शुचिशिला सद्म द्रुमाणामधः
शीतं निर्झरवारि पानमशनं कन्दाः सहाया मृगाः |
इत्यप्रार्थितलभ्यसर्वविभवे दोषोऽयमेको वने
दुष्प्रापार्थिनि यत्परार्थघटनावन्ध्यैर्वृथा स्थीयते ||

shayyaa shaadvalamaasanam shucishilaa sadma drumaanaamadhah
shiitam nirjharavaari paanamashanam kandaah sahaayaa mrgaah |
ityapraarthitalabhyasarvavibhave dosho'yameko vane
dushpraapaarthini yat paraarthaghatanaavandhyairvrthaa sthiiyate ||

Ein Bett, ein grasgepolsterter Sitz, Häuser aus weißen Steinen unter Bäumen,
ein kühler Trunk frischen Quellwassers, eßbare Knollen, hilfreiche Tiere:
So ein Wald voll reicher Gaben, die man haben könnte, ohne darum zu bitten, hat nur einen einzigen Fehler: Für ein so schwer zu erreichendes Ziel steht er mit anderen Aufgaben beschäftigt, unfruchtbar und nutzlos herum.