Subhashitani

वपुः कुब्जीभूतं गतिरपि तथा यष्टिशरणा
विशीर्णा दन्तालिः श्रवणविकलं श्रोत्रयुगलम् ।
शिरः शुक्लं चक्षुस्तिमिरपटलैरावृतमहो
मनो मे निर्लज्जंस्तदपि विषयेभ्यः स्पृहयति ॥

vapuh kubjiibhuutam gatirapi tathaa yashtisharanaa
vishiirnaa dantaalih shravanavikalam shrotrayugalam |
shirah shuklam cakshustimirapatalairaavrtamaho
mano me nirlajjamstadapi vishayebhyah sprhayati ||

Zum Buckel verkrümmt ist der Leib, jeder Gang bedarf des Krückstocks.
Zahnlos klafft das Maul, taub sind beide Ohren.
Weiß ist das Haupt und ein Schleier der Dunkelheit verhüllt, ach, den Blick.
Doch schamlos ist mein Geist dieweil nach Sinnesfreuden ihn gelüstet.