Bhagavata

न ह्यम्मयानि तीर्थानि न देवा मृच्छिलामयाः ।
ते पुनन्त्युरुकालेन दर्शनादेव साधवः ॥

na hyammayaani tiirthaani na devaa mrcchilaamayaah |
te punantyurukaalena darshanaadeva saadhavah ||

Die heiligen Ufer, oder Götzen aus Lehm oder Stein
brauchen lange, um uns zu läutern. Die Edlen braucht man dagegen nur zu sehen.