निमित्तमुद्दिश्य हि यः प्रकुप्यति
ध्रुवं स तस्यापगमे प्रशाम्यति ।
अकारणद्वेषपरोहि यो भवेत्
कथं नरस्तं परितोषयिष्यति ॥
nimittamuddishya hi yah prakupyati
dhruvam sa tasyaapagame prashaamyati |
akaaranadveshaparo'hi yo bhavet
katham narastam paritoshayishyati ||
Wer eines Grundes wegen zürnt
wird wieder friedlich, wenn der Gegenstand weg ist.
Wer aber ohne Grund voller Haß ist,
wie soll so einer je wieder froh werden?
No comments:
Post a Comment