Bhagavata

परोऽप्यपत्यं हितकृद् यथौषधं
स्वदेहजोऽप्यामयवत् सुतोऽहितः ।
छिन्द्यात् तदङ्गं यदुतात्मनोऽहितं
शेषं सुखं जीवति यद्विसर्जनात् ॥

paro'pyapatyam hitakrd yathaushadham
svadehajo'pyaamayavat suto'hitah |
chindyaat tangam yadutaatmano'hitam
shesham sukham jiivati yadvisarjanaat ||

Eines anderen Kind, das einem wohltut wie ein Heilkraut,
ist ein leibliches Kind. Ein verseuchter, Unheil bringender Sohn jedoch,
muß abgetrennt werden, wie ein Körperglied, das einem Schaden bringt.
Der Rest lebt glücklich weiter, weil er es abgestoßen hat.