Suktimuktavali

ईशोऽस्मत्पोषणकृत् स्वीकुर्मो नहि तावताऽस्य सदयत्वं
सर्वस्यापि पितुस्तत्कर्मैवावश्यकं विदुः सर्वे ।
सहिचेदस्मान्भक्तान् विषयविषादध्वनः परावृत्य
सन्मार्गे निजसुखदो नस्यादन्यस्ततः सदय इह ॥

iisho'smatposhanakrt sviikurmo nahi taavataa'sya sadayatvam
sarvasyaapi pitustatkarmaivaavashyakam viduh sarve |
sahicedasmaanbhaktaan vishayavishaadadhvanah paraavrtya
sanmaarge nijasukhado na syaadanyastatah sadaya iha ||

Gott ist unser Ziehvater. Das ist anerkannt, macht aber nicht seine ganze Gnade aus.
Jeder Vater macht doch, was er für erforderlich halt, wie alle wissen.
Uns Ergebene will er rüsten, indem er uns abhält vom vergifteten Weg der Begierden.
Auf dem guten Weg gewährt er echtes Glück uns. Das kann auch gar nicht anders sein, denn das ist seine Gnade.