Bhartrhari Vishayaparityaga

तृषा शुष्यत्यास्ये पिबति सलिलं शीतमधुरं
क्षुधार्तः सञ्शालिं कवलयति मांसादिकलितम् ।
प्रदीप्ते कामाग्नौ सुदृढतरमालिङ्गति वधूं
प्रतीकारं व्याधेः सुखमिति विपर्यस्यति जनः ॥

trshaa shushyatyaasye pibati salilam shiitamadhuram
kshudhartah sanshaalim kavalayati maansaadikalitam |
pradiipte kaamaagnau sudrdhataramaalingati vadhuum
pratiikaaram vyaadheh sukhamiti viparyasyati janah ||

Gegen den Durst trinkt er Wasser kühl und süß.
Von Hunger befallen verschlingt er große Mengen von Fleisch.
Brennend vor Liebeslust umarmt die Buhlin er nur noch fester.
So verwechselt der Mensch bei Leiden das Gegenmittel mit Glück.