Bhartrhari Vishayaparityaga

तुङ्गं वेश्म सुताः सतामभिमताः संख्यातिगाः संपदः
कल्याणी दयिता वयश्च नवमित्यज्ञानमूढो जनः ।
मत्वा विश्वमनश्वरं निविशते संसारकारागृहे
संदृश्य क्षणभङ्गुरं तदखिलं धन्यस्तु संन्यस्यति ॥

tungam veshma sutaah sataamabhimataah samkhyaatigaah sampadah
kalyaanii dayitaa vayashca navamityajnaanamuudho janah |
matvaa vishvamanashvaram nivishate samsaarakaaraagrhe
samdrshya kshanabhanguram tadakhilam dhanyastu samnyasyati ||

Ein hohes Haus, von Edlen geschätzte Söhne, nicht mehr zu zählende Reichtümer,
eine schöne, geliebte Frau, ewige Jugend: Wenn ein Ignorant das
für unvergänglich hält, steckt er schon im Geburtenkreislaufgefängnis.
Wer nachdenkt und all das in seiner Augenblicksbrüchigkeit erkennt, zieht sich zurück.