Samayocita

कुर्वन्नपि व्यलीकानि यः प्रियः प्रिय एव सः ।
अशेषदोषदुष्टोऽपि कायः कस्य न वल्लभः ॥

kurvannapi vyaliikaani ya priyah priya eva sah |
asheshadoshadushto'pi kaayah kasya na vallabhah ||

Begeht er auch manche Gemeinheit, so ist ein lieber Mensch uns immer lieb.
Selbst der mit unendlich viel Unrat verdorbene Leib bleibt doch unser Hätschelkind.