Harihara Subhashita

विद्याविनयोपेता हरति न चेतांसि कस्य मनुजस्य ।
मणिकाञ्चनसंयोगो जनयति लोकस्य लोचनानन्दम् ॥

vidyaavinayopetaa harati na cetaansi kasya manujasya |
manikaancanasamyogo janayati lokasya locanaanandam ||

Wer ließe sich nicht hinreißen von einem Gebildeten, wenn der bescheiden daherkommt?
Erst ein in Gold gefaßtes Juwel wird der Welt zur Augenweide.