Hitopadesha Sandhi

विषमां हि दशां प्राप्य दैवं गर्हयते नरः ।
आत्मनः कर्मदोषांस्तु नैव जानात्यपण्डितः ॥

vishamaam hi dashaam praapya daivam garhayate narah |
aatmanah karmadoshaanstu naiva jaanaatyapanditah ||

So hadert der Narr mit dem Schicksal, wenn er in der Klemme steckt.
Von Mängeln im eigenen Handeln aber ahnt der Unbedarfte nichts.