Ramayana Ayodhya

नन्दन्त्युदित आदित्ये नन्दन्त्यस्तमिते रवौ ।
आत्मनो नावबुध्यन्ते मनुष्या जीवितक्षयम् ॥

nandantyudita aaditye nandantyastamite ravau |
aatmano naavabudhyante manushyaa jiivitakshayam ||

Freudig erregt sind die Leut bei Sonnenaufgang, ganz ergriffen, wenn Ravi versinkt.
Wieder merken sie nicht, daß ihr Leben um so viel kürzer ward.