Hitopadesha Suhrdbheda

मणिर्लुठति पादेषु काचः शिरसि धार्यते ।
यथैवास्तु तथैवास्तु काचः काचो मणिर्मणिः ॥

manirluthati paadeshu kaacah shirasi dhaaryate |
yathaivastu tathaivastu kaacah kaaco manirmanih ||

Ein Juwel baumelt an den Füßen, eine Glasscherbe wird am Haupte getragen.
Wo ein jedes auch immer sei: Die Scherbe bleibt eine Scherbe, das Juwel ein Juwel.