Mudrarakshasa

भेतव्यं नृपतेस्ततः सचिवतो राज्ञस्ततो वल्लभात्
अन्येभ्यश्च वसन्ति येऽस्य भवने लब्धप्रसादा विटाः ।
दैन्यादुन्मुखदर्शनापलपनैः पिण्डार्थमायस्यतः
सेवां लाघवकारिणीं कृतधियः स्थाने श्ववृत्तिं विदुः ॥

bhetavyam nrpatestatah sacivato raajnastato vallabhaat
anyebhyashca vasanti ye'sya bhavane labdhaprasaadaa vitaah |
dainyaadunmukhadarshanaapalapanaih pindaarthamaayasyatah
sevaam laaghavakaariniim krtadhiyah sthaane shvavrttim viduh ||

Den Herrscher, die Minister, des Königs Günstlinge, andere Palastbewohner, so auch Buben, die für Frohsinn sorgen, hat zu fürchten und mit ausweichendem Blick, elend, von unten herauf anzusehen, wer für ein paar Krümel sich im Dienst verbraucht, der einen unwichtig werden und einen Zustand erreichen läßt, den Leute, die sich Gedanken gemacht haben, für eine Hundeexistenz halten.