Avimaraka

रागं विजृंभयति संश्रयते प्रमादं
दोषान्न चिन्तयति साहसमभ्युपैति |
स्वच्छन्दतो व्रजति नेच्छति नीतिमार्गं
बुद्धिं शुभां सुविदुषामवशीकरोति ||

raagam vijrmbhayati samshrayate pramaadam
doshaan na cintayati saahasamabhyupaiti |
svacchandato vrajati necchati niitimaargam
buddhim shubhaam suvidushaamavashiikaroti ||

Sie läßt Leidenschaft aufwallen und geht mit dem Wahn einher.
Späterer Mängel nicht achtend stürzt sie ins Abenteuer sich.
Sie geht ihren eigenen Weg und sucht nicht den Pfad der Tugend.
Sie entmündigt den Geist, sei er auch strahlend und frei von Fehlern.