Mahabharata Udyoga

यथा मधु समादत्ते रक्षन्पुष्पाणि षट्पदः |
तद्वदर्थान्मनुष्येभ्यः आदद्यादविहिंसया ||
पुष्पं पुष्पं विचिन्वीत मूलच्छेदं न कारयेत् |
मालाकार इवारामे न यथाङ्गारकारकः ||

yathaa madhu samaadatte rakshan pushpaani shatpadah |
tadvadarthaan manushyebhyah aadadyaadavihinsayaa ||
pushpam pushpam vicinviita muulacchedam na kaarayet |
maalaakaara ivaaraame na yathaangaarakaarakah ||

Wie die Sechsbeiner ihre Blüten beim Honigsammeln schonen,
soll er bei den Menschen Steuern einziehen ohne ihnen wehzutun.
Wie ein Blumenkranzbinder pflückt im Garten er Blüte um Blüte,
und darf seine Bäume nicht wie ein Köhler an der Wurzel abhacken.