Pancatantra

शत्रुमुन्मूलयेत्प्राज्ञः तीक्ष्णं तीक्ष्णेन शत्रुणा |
व्यथाकरं सुखार्थाय कण्टकेनेव कण्टकं ||

shatrumunmuulayetpraajnah tiikshnam tiikshnena shatrunaa |
vyathaakaram sukhaarthaaya kantakeneva kantakam ||

Der Kluge zieht den argen Feind mit einem noch ärgeren Feind heraus,
wie den schmerzenden Splitter, um Ruhe zu haben, mit einem Dorn.