Mahabharata

श्वः कार्यमद्य कुर्वीत पूर्वाह्णे चापराह्णकम् ।
न हि प्रतीक्षते मृत्युः कृतमस्य न वा कृतम् ॥

shvah kaaryamadya kurviita puurvaahne caaparaahnakam |
na hi pratiikshate mrtyuh krtamasya na vaa krtam ||

Mach heute, was morgen getan werden soll, und am Vormittag, was für den Nachmittag ansteht. Der Tod wartet doch nicht, bis einer was getan oder nicht getan hat.