Pancatantra Mitrabheda

न विना पार्थिवो भृत्यैर्न भृत्याः पार्थिवं विना ।
तेषांश्च व्यवहारोऽयं परस्परनिबन्धनः ॥

na vinaa paarthivo bhrtyairna bhrtyaah paarthivam vinaa |
teshaamshca vyavahaaro'yam parasparanibandhanah ||

Der Herrscher kann nicht ohne Diener und die Diener nicht ohne Herren.
Ihr Verhältnis ist so, daß es sie fest miteinander verbindet.

Ratnasamuccaya

नरस्याभरणं रूपं रूपस्याभरणं गुणः ।
गुणस्याभरणं ज्ञानं ज्ञानस्याभरणं क्षमा ॥

narasyaabharanam ruupam ruupasyaabharanam gunah |
gunasyaabharanam jnaanam jnaanasyaabharanam kshamaa ||

Den Menschen schmückt die schöne Gestalt. Den schönen Menschen schmückt die Tugend. Den Tugendhaften ziert die Erkenntnis, der Erkennende wird schön, wenn er vergeben kann.

Pancatantra Mitrabheda

नरपतिहितकर्ता द्वेष्यतां याति लोके
जनपदहितकर्ता त्यज्यते पार्थिवेन्द्रैः ।
इति महति विरोधे वर्तमाने समाने
नृपतिजनपदानां दुर्लभः कार्यकर्ता ॥

narapatihitakartaa dveshyataam yaati loke
janapadahitakartaa tyajate paarthivena |
iti mahati virodhe vidyamaane samaane
nrpatijanapadaanaam durlabhah kaaryakartaa ||

Ist ihm an des Königs Wohl gelegen, so haßt ihn das Volk.
Ist ihm aber am Wohl des Volkes gelegen, so lassen die Herrscher ihn bald fallen.
Einen Minister, der zwischen diesen beiden Extremen geschickt vermittelt,
müssen König und Volk lange suchen.

Pancatantra Mitrabheda

न यस्य चेष्टितं विद्यान्न कुलं न पराक्रमम् ।
न तस्य विश्वसेत्प्राज्ञः यदीच्छेच्छ्रियमात्मनः ॥

na yasya ceshtitam vidyaanna kulam na paraakramam |
na tasya vishvasetpraajnah yadiicchecchriyamaatmanah ||

Ein an seinem eigenen Wohlergehen interessierter erfahrener Mensch vertraut dem,
über dessen Lebensweise, soziale Herkunft und Angriffslust er mehr erfahren hat.

Ramayana Ayodhya

न पिता नात्मजो नात्मा न माता न सखीजनः ।
इह प्रेत्य च नारीणां पतिरेको गतिः सदा ॥

na pitaa naatmajo naatmaa na maataa na sakhiijanah |
iha pretya ca naariinaam patireko gatih sadaa ||

Nicht Vater, nicht Sohn, sie selbst nicht, ihre Mutter nicht, die Freundinnen auch alle nicht, sondern in dieser und der andern Welt gehen die Frauen den Weg des Mannes.

Ramayana Yuddha

न परः पापमादत्ते परेषां पापकर्मणाम् ।
समयो रक्षितव्यस्तु सन्तश्चारित्रभूषणाः ॥

na parah paapamaadatte pareshaam paapakarmanaam |
samayo rakshitavyastu santashcaaritrabhuushanaah ||

Wird einem von anderen übel mitgespielt, so vergelte er's nicht mit neuem Unrecht.
Die Regel ist einzuhalten, da die Edlen mit rechtem Verhalten sich schmücken.

Brhadaranyakavartika

ननु दीपः स्वमात्मानं स्वात्मनैवावभासयन् ।
दृष्टो दीपप्रकाशार्थं न हि दीपान्यतराहृतिः ॥

nanu diipah svamaatmaanam svaatmanaivaavabhaasayan |
drshto diipaprakaashaartham na hi diipaanyataraahrtih ||

Eine Lampe leuchtet doch von sich aus und ganz von allein.
Um also Lampenlicht zu sehen muß man kein anderes Licht mehr holen.

Sabharanjanashataka

न धैर्येण विना लक्ष्मीर्न शौर्येण विना जयः ।
न ज्ञानेन विना मोक्षो न दानेन विना यशः ॥

na dhairyena vinaa lakshmiirna shauryena vinaa jayah |
na jnaanena vinaa moksho na daanena vinaa yashah ||

Ohne Stehvermögen kein Reichtum, ohne Wagemut kein Sieg.
Ohne Bildung keine Erlösung, und ohne Schenken keine Würde.

Hitopadesha Mitralabha

न धर्मशास्त्रं पठतीति कारणं
न चापि वेदाध्ययनं दुरात्मनः ।
स्वभाव एवात्र तथातिरिच्यते
यथा प्रकृत्या मधुरं गवां पयः ॥

na dharmashaastram pathatiiti kaaranam
na caapi vedaadhyayanam duraatmanah |
svabhaava evaatra tathaatiricyate
yathaa prakrtyaa madhuram gavaam payah ||

Was er nicht alles tut, die Morallehren lesen, den Veda studieren -
er bleibt verdorben.
Sein schurkisches Wesen schlägt immer wieder durch,
so wie die Milch von Kühen von Natur aus süß ist.

Hitopadesha Mitralabha

न धर्मशास्त्रं पठतीति कारणं
न चापि वेदाध्ययनं दुरात्मनः ।
स्वभाव एवात्र तथातिरिच्यते
यथा प्रकृत्या मधुरं गवां पयः ॥

na dharmashaastram pathatiiti kaaranam
na caapi vedaadhyayanam duraatmanah |
svabhaava evaatra tathaatiricyate
yathaa prakrtyaa madhuram gavaam payah ||

Was er auch immer tut, er liest die Morallehren, ja, er lernt den Veda auswendig -
er bleibt verdorben.
Seine Schurkennatur schlägt immer wieder durch,
so wie die Milch von Kühen von Natur aus süß ist.

Ratnabandhagara

न द्विषन्ति न याचन्ते परनिन्दां न कुर्वन्ते ।
अनाहूता न चायान्ति तेनाश्मनोऽपि देवताः ॥

na dvishanti na yaacante paranindaam na kurvante |
anaahuutaa na caayaanti tenaashmano'pi devataah ||

Sie hassen nicht, sie schnorren nicht, sie kennen keinen Neid,
sie kommen nicht ungebeten: Damit sind selbst Steine Götter.

Subhashitaratnabandhagara

न द्विषन्ति न याचन्ते परनिन्दां न कुर्वन्ते ।
अनाहूता न चायान्ति तेनाश्मनोऽपि देवताः ॥

na dvishanti na yaacante paranindaam na kurvante |
anaahuutaa na caayaanti tenaashmano'pi devataah ||

Sie hassen nicht, sie schnorren nicht, sie beleidigen keinen,
sie kommen nicht ungebeten: Darum könnten Steine Götter sein.

Caturvargasamgraha

न दानतुल्यं धनमन्यदस्ति
न सत्यतुल्यं व्रतमन्यदस्ति ।
न शीलतुल्यं शुभमन्यदस्ति
न क्षान्तितुल्यं हितमन्यदस्ति ॥

na daanatulyam dhanamanyadasti
na satyatulyam vratamanyadasti |
na shiilatulyam shubhamanyadasti
na kshaantitulyam hitamanyadasti ||

Kein Geld wiegt Schenken auf,
kein Eid wiegt Wahrheit auf.
Kein Heil wiegt Edelmut auf,
kein Glück wiegt die Geduld auf.

Caturvargasamgraha

न दानतुल्यं धनमन्यदस्ति
न सत्यतुल्यं व्रतमन्यदस्ति ।
न शीलतुल्यं शुभमन्यदस्ति
न क्षान्तितुल्यं हितमन्यदस्ति ॥

na daanatulyam dhanamanyadasti
na satyatulyam vratamanyadasti |
na shiilatulyam shubhamanyadasti
na kshaantitulyam hitamanyadasti ||

Kein Geld wiegt Schenken auf,
kein Eid wiegt Wahrheit auf.
Keine Schönheit wiegt den Charakter auf,
kein Nutzen wiegt die Geduld auf.

Munimatamimansa

सर्वे स्वर्गसुखार्थिनः क्रतुशतैः प्राज्यैर्यजन्ते जडाः
तेषां नाकपुरे प्रयाति विपुलः कालः क्षणार्धं यथा ।
क्षीणे पुण्यधने स्थितिर्न तु यथा वेश्यागृहे कामिनां
तस्मान्मोक्षसुखं समाश्रयत भोः सत्यंश्च नित्यंश्च युत् ॥

sarve svargasukhaarthinah kratushataih praajyairyajyante jadaah
teshaam naakapure prayaati vipulah kaalah kshanardham yathaa |
kshiine punyadhane sthitirna tu yathaa veshyaagrhe kaaminaam
tasmaanmokshasukham samaashrayata bhoh satyam ca nityam ca yut ||

Alle Toren opfern hundertfach Fettiges für ihr himmlisches Glück.
Im Paradies geht dann die viele Zeit wie ein Moment vorbei.
Ist der Opferlohn verzehrt, steht er wie der Freier vor'm Hurenhaus.
Darum laßt uns stets um Wahrheit ringend das Glück in der Befreiung finden!

Munimatamimansa

सर्वे स्वर्गसुखार्थिनः क्रतुशतैः प्राज्यैर्यजन्ते जडाः
तेषां नाकपुरे प्रयाति विपुलः कालः क्षणार्धं यथा ।
क्षीणे पुण्यधने स्थितिर्न तु यथा वेश्यागृहे कामिनां
तस्मान्मोक्षसुखं समाश्रयत भोः सत्यं च नित्यं च युत् ॥

sarve svargasukhaarthinah kratushataih praajyairyajyante jadaah
teshaam naakapure prayaati vipulah kaalah kshanardham yathaa |
kshiine punyadhane sthitirna tu yathaa veshyaagrhe kaaminaam
tasmaanmokshasukham samaashrayata bhoh satyam ca nityam ca yut ||

Alle Toren opfern hundertfach Fettiges für ihr himmlisches Glück.
Im Paradies geht dann die viele Zeit wie ein Moment vorbei.
Ist der Opferlohn verzehrt, steht er wie der Freier vor'm Hurenhaus.
Darum laßt uns stets um Wahrheit ringend das Glück in der Befreiung finden!

Mahabharata Striparvan

न जानपदिकं दुःखमेकः शोचितुमर्हति ।
अप्यभावेन युज्येत तच्चास्य निवर्तते ॥

na jaanapadikam duhkhamekah shocitumarhati |
apyabhaavena yujyeta taccaasya nivartate ||

Einer allein kann sich um staatliches Elend nicht kümmern.
Würde er seinen ganzen Mut zusammennehmen, es stieße ihn doch ab.

Mahabharata Striparvan

न जानपदिकं दुःखमेकः शोचितुमर्हति ।
अप्यभावेन युज्येत तच्चास्य निवर्तते ॥

na jaanapadikam duhkhamekah shocitumarhati |
apyabhaavena yujyeta taccaasya nivartate ||

Einer allein kann das Elend im Land nur beklagen.
Würde er seinen ganzen Mut zusammennehmen, er könnte es nicht anhalten.

Bhattenduraja

आदाय वारि परितः सरितां मुखेभ्यः
किं नाम साधितमनेन महार्णवेन ।
क्षारीकृतंश्च वडवा दहने हुतंश्च
पातालमूलकुहरे विनिवेशितंश्च ॥

aadaaya vaari paritah saritaam mukhebhyah
kim naama saadhitamanena mahaarnavena |
kshaariikrtamshca vadavaa dahane hutamshca
paataalamuulakuhare viniveshitamshca ||

Was macht eigentlich der große Ozean mit all dem Wasser,
das ihm aus Flußmündungen zufließt?
Salzig macht er's, speist das Unterseefeuer aus dem Stutenmaul damit
und verteilt es an die Unholde im Untergrund.

Ramayana Kishkindha

न चातिप्रणयः कार्यः कर्तव्योऽप्रणयश्च ते ।
उभयं हि महान्दोषस्तस्मादन्तरदृग्भव ॥

na caatipranayah kaaryah kartavyo'pranayashca te |
ubhayam hi mahaandoshastasmaadantaradrgbhava ||

Keine allzu große Huld erweisen oder ganz ignorieren darfst du nicht.
Beides wäre ein großer Fehler. Irgendwas dazwischen mußt du finden.

Bhattenduraja

आदाय वारि परितः सरितां मुखेभ्यः
किं नाम साधितमनेन महार्णवेन ।
क्षारीकृतं च वडवा दहने हुतं च
पाताळमूलकुहरे विनिवेशितं च ॥

aadaaya vaari paritah saritaam mukhebhyah
kim naama saadhitamanena mahaarnavena |
kshaariikrtam ca vadavaa dahane hutam ca
paataalamuulakuhare viniveshitam ca ||

Was macht eigentlich der große Ozean mit all dem Wasser,
das ihm aus Flußmündungen zufließt?
Salzig macht er's, speist das Unterseefeuer aus dem Stutenmaul damit
und verteilt es an die Unholde im Untergrund.

Ramayana Kishkindha

न चातिप्रणयः कार्यः कर्तव्योऽप्रणयश्च ते ।
उभयं हि महान्दोषस्तस्मादन्तरदृग्भव ॥

na caatipranayah kaaryah kartavyo'pranayashca te |
ubhayam hi mahaandoshastasmaadantaradrgbhava ||

Keine allzu große Huld erweisen oder ganz ignorieren darfst du nicht.
Beides wäre ein großer Fehler. Finde irgendwas dazwischen!

Ramayana Yuddha

न गृहाणि न वस्त्राणि न प्राकारास्तिरस्क्रियाः ।
नेदृशा राजसत्काराः वृत्तमावरणं स्त्रियाः ॥

na grhaani na vastraani na praakaaraastiraskriyaah |
nedrshaa raajasatkaaraah vrttamaavaranam striyaah ||

Nicht die Häuser, nicht die Kleider, nicht das Versteck hinter Festungsmauern,
auch keinerlei königliche Wohltaten - der Frauen Lebensart verschafft ihnen Geborgenheit.

Ramayana Yuddha

न गृहाणि न वस्त्राणि न प्राकारास्तिरस्क्रियाः ।
नेदृशा राजसत्काराः वृत्तमावरणं स्त्रियाः ॥

na grhaani na vastraani na praakaaraastiraskriyaah |
nedrshaa raajasatkaaraah vrttamaavaranam striyaah ||

Nicht die Häuser, nicht die Kleider, nicht das Versteck hinter Festungsmauern,
nicht die Wohltaten so königlich sind es - der Frauen Lebensart schafft ihnen Geborgenheit.

Hitopadesha Mitralabha

न गणस्याग्रतो गच्छेत्सिद्धे कार्ये समं फलम् ।
यदि कार्यविपत्तिः स्यात् मुखरस्तत्र हन्यते ॥

na ganasyaagrato gacchetsiddhe kaarye samam phalam |
yadi kaarya vipattih syaat mukharastatra hanyate ||

Man braucht keine Gruppe zu führen, wenn der Lohn für's Werk der gleiche ist.
Geht die Sache daneben, so wird nämlich der Anführer erschlagen.

Hitopadesha Mitralabha

न गणस्याग्रतो गच्छेत्सिद्धे कार्ये समं फलं ।
यदि कार्यविपत्तिः स्यात् मुखरस्तत्र हन्यते ॥

na ganasyaagrato gacchetsiddhe kaarya samam phalam |
yadi kaarya vipattih syaat mukharastatra hanyate ||

Man braucht kein Team zu führen, wenn der Lohn für's gelungene Werk der gleiche ist.
Geht die Sache daneben, so wird nämlich der Wortführer erschlagen.

Mahabharata Udyoga

न कुलं वृत्तहीनश्च प्रमाणमिति मे मतिः ।
अन्तेष्वपि हि जातानां वृत्तमेव विशिष्यते ॥

na kulam vrttahiinashca pramaanamiti me matih |
anteshvapi hi jataanaam vrttameva vishishyate ||

Nicht die Familie, und nicht der Versager, der ihr angehört, werden geachtet, meine ich.
Es ist nun mal das Verhalten, das auch die am Rand Geborenen auszeichnet.

Mahabharata Udyoga

न कुलं वृत्तहीनश्च प्रमाणमिति मे मतिः ।
अन्तेष्वपि हि जातानां वृत्तमेव विशिष्यते ॥

na kulam vrttahiinashca pramaanamiti me matih |
anteshvapi hi jataanaam vrttameva vishishyate ||

Nicht die Familie, und nicht der Versager, der ihr angehört, werden geachtet, meine ich.
Es ist nun mal das Verhalten, das auch die an den Rändern Geborenen auszeichnet.

Pancatantra Mitrabheda

धवलान्यातपत्राणि वाजिनश्च मनोरमाः ।
सदा मत्ताश्च मातङ्गाः प्रसन्ने सति भूपतौ ॥

dhavalaanyaatapatraani vaajinashca manoramaah |
sadaa mattaashca maatangaah prasanne sati bhuupatau ||

Weiße Sonnensegel, Rassepferde, edle Frauen,
erregte Elefantenbullen gibt's immer, solange der Herrscher bei Laune bleibt.

Pancatantra Mitrabheda

धवलान्यातपत्राणि वाजिनश्च मनोरमाः ।
सदा मत्ताश्च मातङ्गाः प्रसन्ने सति भूपतौ ॥

dhavalaanyaatapatraani vaajinashca manoramaah |
sadaa mattaashca maatangaah prasanne sati bhuupatau ||

Weiße Sonnensegel, Rassepferde, edle Frauen,
aufgewühlte Elefantenbullen wird es solange geben, wie der König heiter ist.

Parasharasmrti

धर्मो जितो ह्यधर्मेण जितः सत्योऽनृतेन च ।
जिता भृत्यैस्तु राजानः स्त्रीभिश्च पुरुषा जिताः ॥

dharmo jito hyadharmena jitah satyo'nrtena ca |
jitaa bhrtyaistu raajaanah striibhishca purushaa jitaah ||

Recht besiegt vom Unrecht, Wahrheit besiegt von der Lüge.
Von den Dienern besiegt die Könige, die Männer besiegt von den Fraun.

Parashara Smrti

धर्मो जितो ह्यधर्मेण जितः सत्योऽनृतेन च ।
जिता भृत्यैस्तु राजानः स्त्रीभिश्च पुरुषा जिताः ॥

dharmo jito hyadharmena jitah satyo'nrtyena ca |
jitaa bhrtyaistu raajaanah striibhishca purushaa jitaah ||

Wenn Recht durch Unrecht besiegt, wenn Wahrheit durch Lüge besiegt,
Könige von ihren Dienern besiegt, Männer von ihren Frauen besiegt darniederliegen.

Hitopadesha Mitralabha

धनिकः श्रोत्रियो राजा नदी वैद्यस्तु पञ्चमः ।
पञ्च यत्र न विद्यन्ते न कुर्यात्तत्र संस्थितिम् ॥

dhanikah shrotriyo raajaa nadii vaidyastu pancamah |
panca yatra na vidyante na kuryaattatra samsthitam ||

Ein Reicher, ein Gelehrter, ein König, ein Fluß und ein Arzt sind die Fünf.
Wo es diese Fünf nicht gibt, soll man sich nicht niederlassen.

Hitopadesha Mitralabha

धनिकः श्रोत्रियो राजा नदी वैद्यस्तु पञ्चमः ।
पञ्च यत्र न विद्यन्ते न कुर्यात्तत्र संस्थितिम् ॥

dhanikah shrotriyo raajaa nadii vaidyastu pancamah |
panca yatra na vidyante na kuryaattatra samsthitam ||

Ein Reicher, ein Gelehrter, ein König, ein Fluß und ein Arzt sind die Fünf.
Wo es diese Fünf nicht gibt, ist ein Verweilen nicht möglich.

Saptashati

धन्या बधिरा अन्धास्त एव जीवन्ति मानुषे लोके ।
न शृण्वन्ति पिशुनजनं खलानां ॠद्धिं न प्रेक्षन्ते ॥

dhanyaa badhiraa andhaasta eva jiivanti maanushe loke |
na shrnvanti pishunajanam khalaanaam rddhim na prekshante ||

Gesegnet sind, die da taub und blind in der Menschenwelt leben.
Sie hören nicht, was Verleumder reden, sehen nicht, wie Schurken immer reicher werden.

Saptashati

धन्या बधिरा अन्धास्त एव जीवन्ति मानुषे लोके ।
न शृण्वन्ति पिशुनजनं खलानां ॠद्धिं न प्रेक्षन्ते ॥

dhanyaa badhiraa andhaasta eva jiivanti maanushe loke |
na shrnvanti pishunajanam khalaanaam rddhim na prekshante ||

Gesegnet sind, die da taub und blind in der Menschenwelt leben.
Sie hören nicht, was Verleumder sagen, und sehen nicht, wie Schurken immer reicher werden.

Harihara

धनमेव धरणिवलये कलयति सफलायुषं पुरुषम् ।
यदि जीवति धनरहितः कथय मृतः कीदृशो भवति ॥

dhanameva dharanivalaye kalayati saphalaayusham purusham |
yadi jiivati dhanarahitah kathaya mrtah kiidrsho bhavati ||

Nur das Geld gewährt auf diesem Erdkreis dem Menschen Erfolg und langes Leben.
Wenn einer ohne Geld lebt, sag mir, was ist er dann, wenn er tot ist?

Harihara Subhashita

धनमेव धरणिवलये कलयति सफलायुषं पुरुषम् ।
यदि जीवति धनरहितः कथय मृतः कीदृशो भवति ॥

dhanameva dharanivalaye kalayati saphalaayusham purusham |
yadi jiivati dhanarahitah kathaya mrtah kiidrsho bhavati ||

Nur das Geld auf diesem Erdkreis läßt den Menschen Erfolg genießen und lange leben.
Wenn er ohne Geld lebt, sag mir, was für einer ist er dann tot?

Bhaminivilasa

धत्ते भरं कुसुमपत्रफलावलीनां
घर्मव्यथां वहति शीतभवां रुजंश्च ।
यो देहमर्पयति चान्यसुखस्य हेतोः
तस्मैवदान्यगुरवे तरवे नमोऽस्तु ॥

dhatte bharam kusumapatraphalaavaliinaam
gharmavyathaam vahati shiitabhavaam rujamshca |
yo dehamarpayati caanyasukhasya hetoh
tasmaivadaanyagurave tarave namo'stu ||

Seine Last an Blüten, Blättern, Früchten und Ranken trägt er,
nimmt den Hitzestau und geschlagen das Kaltwerden,
gibt seinen Körper her zum Wohle der andern,
Ehre und Dank sei diesem Schenkervorbild, dem Baum!

Bhaminivilasa

धत्ते भरं कुसुमपत्रफलावलीनां
घर्मव्यथां वहति शीतभवां रुजंश्च ।
यो देहमर्पयति चान्यसुखस्य हेतोः
तस्मैवदान्यगुरवे तरवे नमोऽस्तु ॥

dhatte bharam kusumapatraphalaavaliinaam
gharmavyathaam vahati shiitabhavaam rujamshca |
yo dehamarpayati caanyasukhasya hetoh
tasmaivadaanyagurave tarave namo'stu ||

Seine Last an Blüten, Blättern, Früchten und Flechten trägt er,
nimmt Hitzeschock und läßt es kälter nicht werden,
gibt seinen Körper her, auf daß andere sich freun,
Ehre und Dank sei diesem Schenkervorbild, dem Baum!

Bhagavata

द्वौ सम्मताविह मृत्यू दुरापौ
यद्ब्रह्मसंधारणया जितासुः ।
कलेवरं योगरतो विजह्याद्
यद्ग्रणीर्वीरशयेऽनिवृत्तः ॥

dvau sammattaaviha mrtyuu duraapau
yad brahmasamdhaaranayaa jitaasuh |
kalevaram yogarato vijahyaad
yadagraniiviirashaye'nivrttah ||

Zwei ehrenhafte Tode, doch schwer zu verwirklichen sind,
wenn einer sein Denken auf Brahma richtend, seinen Atem beherrschend
vom Yoga beseelt seine sterbliche Hülle sofort verläßt,
oder wenn er an vorderster Front als Held gefallen nie mehr zurückkehrt.

Bhagavata

द्वौ सम्मताविह मृत्यू दुरापौ
यद् ब्रह्मसंधारणया जितासुः ।
कलेवरं योगरतो विजह्याद्
यदग्रणीर्वीरशयेऽनिवृत्तः ॥

dvau sammattaaviha mrtyuu duraapau
yad brahmasamdhaaranayaa jitaasuh |
kalevaram yogarato vijahyaad
yadagraniiviirashaye'nivrttah ||

Zwei ehrenhafte Tode, doch schwer zu verwirklichen sind,
wenn einer sein Denken auf Brahma richtend, seinen Atem beherrschend
vom Yoga beseelt den Kadaver schleunigst verläßt,
oder wenn er an forderster Front als Held gefallen nie mehr zurückkehrt.

Subhashitani

दौर्मन्त्र्यान्नृपतिर्विनश्यति यतिः सङ्गात् सुतो लालनात्
विप्रोऽनध्ययनात् कुलं कुतनयात् शीलं खलोपासनात् ।
ह्रीर्मद्यादनवेक्षणादपि कृषिः स्नेहः प्रवासाश्रयात्
मैत्री चाप्रणयात् समृद्धिरनयात् त्यागात् प्रमादाद्धनम् ॥

daurmantryaannrpatirvinashyati yatih samgaat suto laalanaat
vipro'nadhyayanaat kulam kutanayaat shiilam khalopaasanaat |
hriirmadyaadanavekshanaadapi krshih snehah pravaasaashrayaat
maitrii caapranayaat samrddhiranayaat tyaagaat pramaadaaddhanam ||

Unfähige Berater zerstören den Gebieter, Gesellschaft den Weisen, Verweichlichung den Sohn,
Nichtlernen den Brahmanen, schlechte Erben das Geblüt, Verkehr mit Schurken den Charakter,
Saufen untergräbt die Scham, Nichtüberwachung den Bauern, in der Ferne wohnen die Liebe,
Mangel an Vertrauen die Freundschaft, Zügellosigkeit den Erfolg, Verschleudern das Geld.

Subhashitani

दौर्मन्त्र्यान्नृपतिर्विनश्यति यतिः संगात् सुतो लालनात्
विप्रोऽनध्ययनात् कुलं कुतनयात् शीलं खलोपासनात् ।
ह्रीर्मद्यादनवेक्षणादपि कृषिः स्नेहः प्रवासाश्रयात्
मैत्री चाप्रणयात् समृद्धिरनयात् त्यागात् प्रमादाद्धनम् ॥

daurmantryaannrpatirvinashyati yatih samgaat suto laalanaat
vipro'nadhyayanaat kulam kutanayaat shiilam khalopaasanaat |
hriirmadyaadanavekshanaadapi krshih snehah pravaasaashrayaat
maitrii caapranayaat samrddhiranayaat tyaagaat pramaadaaddhanam ||

Unfähige Berater zerstören den Gebieter, Gesellschaft den Weisen, Verweichlichung den Sohn,
Nichtlernen den Brahmanen, schlechte Erben das Geblüt, Verkehr mit Schurken den Charakter,
Saufen untergräbt die Scham, Nichtüberwachung den Bauern, in der Ferne wohnen die Liebe,
Mangel an Vertrauen die Freundschaft, Zügellosigkeit den Erfolg, Verschleudern das Geld.

Ratnabandhagara

दोषभीतेरनारम्भस्तत्कापुरुषलक्षणम् ।
कैरजीर्णभयाद्भृतभोजनं परिहीयते ॥

doshabhiiteranaarambhastatkaapurushalakshanam |
kairajiirnabhayaadbhrtabhojanam parihiiyate ||

Aus Angst vor Fehlern gar nicht erst anzufangen ist typisch für Feiglinge.
Wer wird denn Verdauungsstörungen fürchtend serviertes Essen verschmähen?

Subhashitaratnabandhagara

दोषभीतेरनारम्भस्तत्कापुरुषलक्षणं ।
कैरजीर्णभयाद्भृतभोजनं परिहीयते ॥

doshabhiiteranaarambhastatkaapurushalakshanam |
kairajiirnabhayaadbhrtabhojanam parihiiyate ||

Aus Angst vor Fehlern gar nicht erst anzufangen ist typisch für Feiglinge.
Wer wird denn Verdauungsstörungen fürchtend sein Essen stehenlassen?

Subhashitani

दैवेन ते हतधियो भवतः प्रसङ्गात्
सर्वाशुभोपशमनाद्विमुखेन्द्रिया ये।
कुर्वन्ति कामसुखलेशलवाय दीना
लोभाभिभूतमनसोऽकुशलानि शश्वत् ॥

daivena te hatadhiyo bhavatah prasangaat
sarvaashubhopashamanaad vimukhendriyaa ye |
kurvanti kaamasukhaleshalavaaya diinaa
lobhaabhibhuutamanaso'kushalaani shashvat ||

Die der Fügung wegen vom Sein abhängig und geistig geschlagen sind,
die nach allem Unheil erschöpft dem Sinnenspiel nicht mehr trauen,
werden schwach, um ein kleines Stück vom Liebesglück abzuknipsen
und bleiben, da Gier ihren Geist umfängt, ewig ungeübt.

Subhashitani

दैवेन ते हतधियो भवतः प्रसङ्गात्
सर्वाशुभोपशमनाद् विमुखेन्द्रिया ये।
कुर्वन्ति कामसुखलेशलवाय दीना
लोभाभिभूतमनसोऽकुशलानि शश्वत् ॥

daivena te hatadhiyo bhavatah prasangaat
sarvaashubhopashamanaad vimukhendriyaa ye |
kurvanti kaamasukhaleshalavaaya diinaa
lobhaabhibhuutamanaso'kushalaani shashvat ||

Die einer Laune des Schicksals folgend sich ihrer Vernunft gern entledigen,
jene, die nach allem Unglück besänftigt ihren Sinnen nicht trauen,
werden schwach, um ein winziges Stück vom Liebesglück abzuschneiden
und bleiben, da Gier ihren Geist durchtränkt, ewig unselig.

Ratnabandhagara

देहे पातिनि का रक्षा यशो रक्ष्यमपातवत् ।
नरः पातितकायोऽपि यशःकायेन जीवति ॥

dehe paatini kaa rakshaa yasho rakshyamapaatavat |
narah paatitakaayo'pi yashahkaayena jiivati ||

Wie sollte ein brüchiger Leib zu schützen sein? Der unverbrüchliche Ruhm ist zu bewahren!
Wenn auch sein Körper zerfällt, lebt der Mensch in Form seines Ruhmes fort.

Subhashitaratnabandhagara

देहे पातिनि का रक्षा यशो रक्ष्यमपातवत् ।
नरः पातितकायोऽपि यशःकायेन जीवति ॥

dehe paatini kaa rakshaa yasho rakshyamapaatavat |
narah paatitakaayo'pi yashahkaayena jiivati ||

Wie sollte ein brüchiger Leib zu schützen sein? Der unverbrüchliche Ruhm ist zu bewahren!
Wenn auch sein Körper zerfällt, lebt der Mensch in der Fülle seines Ruhmes fort.

Bhagavata

देहापत्यकलत्रादिष्वात्मसैन्येष्वसत्स्वपि ।
तेषां प्रमत्तो निधनं पश्यन्नपि न पश्यति ॥

dehaapatyakalatraadishvaatmasainyeshvasatsvapi |
teshaam pramatto nidhanam pashyannapi na pashyati ||

Seine Gestalt, die Kinder, die Frauen, das eigene Gefolge auch
sieht der Verführte zu Ende gehen und sieht doch nicht, daß sie nicht ewig sind.

Bhagavata

देहापत्यकलत्रादिष्वात्मसैन्येष्वसत्स्वपि ।
तेषां प्रमत्तो निधनं पश्यन्नपि न पश्यति ॥

dehaapatyakalatraadishvaatmasainyeshvasatsvapi |
teshaam pramatto nidhanam pashyannapi na pashyati ||

Seine Gestalt, die Kinder, die Frauen, das eigene Gefolge auch
sieht der Verführte zu Ende gehen und sieht doch nicht, daß sie unwirklich sind.