Kumarasambhava

अनन्तरत्नप्रभवस्य यस्य
हिमं न सौभाग्यविलोपि जातं ।
एको हि दोषो गुणसन्निपाते
निमज्जतीन्दोः किरणेष्वाङ्कः ॥

anantaratnaprabhavasya yasya
himam na saubhaagyavilopi jaatam |
eko hi dosho gunasannipaate
nimajjatiindoh kiraneshvaankah ||

Unendlich tief seine Edelsteinnatur,
Schnee tut seiner Majestät keinen Abbruch,
sein einziger Fehler liegt in der Tugenden Häufung,
eintaucht in des Mondes fahlen Schein sein Zackenkamm.