Mahabharata Udyoga

द्वाविमौ कण्टकौ तीक्ष्णौ शरीरपरिशोषिणौ ।
यश्चाधनः कामयते यश्च कुप्यत्यनीश्वरः ॥

dvaavimau kantakau tiikshnau shariiraparishoshinau |
yashcaadhanah kaamayate yashca kupyatyaniishvarah ||

Diese beiden scharfen Dornen sind körperlich verletzend:
Das ist, wenn ein Armer Wünsche hat, und ein Machtloser zürnt.