Subhashitaratnasamuccaya

तीक्ष्णधारेण खड्गेन वरं जिह्वा द्विधा कृता ।
न तु मानं परित्यज्य देहि देहीति भाषणम् ॥

tiikshnadhaarena khadgena varam jihvaa dvidhaa krtaa |
na tu maanam parityajya dehi dehiiti bhaashanam ||

Lieber werde einem die Zunge mit scharfer Klinge gespalten,
als daß man sie bar jeder Selbstachtung "Gib mir doch bitte!" sagen ließe.