प्रहस्य मणिमुद्धरेन्मकरवक्रदंष्ट्रान्तरात्
समुद्रमपि सन्तरेत्प्रचलदूर्मिमालाकुलम् ।
भुजङ्गमपि कोपितं शिरसि पुष्पवद्धारये
न्न तु प्रतिनिविष्टमूर्खजनचित्तमाराधयेत् ॥
prahasya manimuddharenmakaravakradanshtraantaraat
samudramapi santaretpracaladuurmimaalaakulam |
bhujangamapi kopitam shirasi pushpavaddhaarayen
na tu pratinivishtamuurkhajanacittamaaraadhayet ||
Munter entrissen Diamanten wir schiefen Krokodilreißzähnen.
Von Riesenwogen überrollte Meere querten wir, die bissige Schlange gar trügen als Blume wir noch auf dem Haupt. Nur ein seiner Vorurteile wegen blödes Volk brächten wir nicht zur Vernunft.
No comments:
Post a Comment