Bhartrhari Vidvatpaddhati

केयूरा न विभूषयन्ति पुरुषं हारा न चन्द्रोज्ज्वला
न स्नानं न विलेपनं न कुसुमं नालङ्कृता मूर्धजाः ।
वाण्येका समलंकरोति पुरुषं या संस्कृता धार्यते
क्षीयते खलु भूषणानि सततं वाग्भूषणं भूषणम् ॥

keyuuraa na vibhuushayanti purusham haaraa na candrojjvalaa
na snaanam na vilepanam na kusumam naalankrtaa muurdhajaah |
vaanyekaa samalankaroti purusham yaa sanskrtaa dhaaryate
kshiiyate khalu bhuushanaani satatam vaagbhuushanam bhuushanam ||

Nicht die Armreifen zieren den Mann, keine im Mondlicht schimmernden Ketten.
Kein Bad, keine Salbung, kein Blütenduft, kein geschöntes Haupthaar.
Allein die Sprache schmückt den Mann, die wohlgefügte gibt ihm Halt.
Schmucksteine schwinden allzu bald, kunstvolle Rede ist Schmuck von ewigem Wert.