Mahabharata Udyoga

एकः संपन्नमश्नाति वस्ते वासश्च शोभनम् ।
योऽसंविभज्य भृत्येभ्यः को नृशंसतरस्ततः ॥

ekah sampannamashnaati vaste vaasashca shobhanam |
yo'samvibhajya bhrtyebhyah ko nrshansatarastatah ||

Allein verzehrt den Leckerbissen und trägt als einziger glänzendes Tuch,
wer als ärgster Menschenfeind nicht mit seinen Helfern teilt.