Avimaraka

छन्ना भवन्ति भुवि सत्पुरुषाः कथंचित्
स्वैः कारणैः गुरुजनैः नियम्यमानाः ।
भूयः परव्यसनमेत्य विमोक्तुकामाः
विस्मृत्य पूर्वनियमं विमृता भवन्ति ॥

channaa bhavanti bhuvi satpurushaah kathamcit
svaih kaaranaih gurujanaih niyamyamaanaah |
bhuuyah paravyasanametya vimoktukaamaah
vismrtya puurvaniyamam vimrtaa bhavanti ||

Edle Menschen bleiben immer irgendwie unbemerkt in der Welt,
aus eigenen Gründen oder weil ihre Lehrer sie sich zurückhalten ließen.
Doch je mehr sie auf fremdes Leid stoßen, wollen sie die Leute befreien,
vergessen die alte Bescheidenheit und werden unsterblich.