Mudrarakshasa

कुले लज्जायां च स्वयशसि च माने च विमुखः
शरीरं विक्रीय क्षणिकमपि लोभाद्धनवति ।
तदाज्ञां कुर्वाणो हितमहितमित्येतदधुना
विचारातिक्रान्तः किमिति परतन्त्रो विमृशति ॥

kule lajjaayaam ca svayashasi ca maane ca vimukhah
shariiram vikriiya kshanikamapi lobhaaddhanavati |
tadaajnaam kurvaano hitamahitamityetadadhunaa
vicaaraatikraantah kimiti paratantro vimrshati ||

Sich seiner Herkunft schämend, Ruf und Selbstachtung ignorierend
verkauft aus Gier er seinen Körper bald an einen Reichen.
Dessen Weisung folgt er nun, ob es ihm nützt oder schadet. Es zählt der Augenblick.
Die Prüfung ist für ihn gelaufen. Was merkt der noch als Werkzeug eines andern?