Bhagavata

जिह्वयातिप्रमाथिन्या जनो रसविमोहितः ।
मृत्युमृच्छत्यसद् बुद्धिर्मीनस्तु बडिशैर्यथा ॥

jihvayaatipramaathinyaa jano rasavimohitah |
mrtyumrcchatyasad buddhirmiinastu badishairyathaa ||

Die Zunge bringt einen vom Geschmack verführten Menschen schnell in Verlegenheit,
so wie falsches Bewußtsein den Fisch mit Angelhaken in den Tod reißt.