Manu 10.101-104: Der Brahmane bleibt immer sauber.

वैश्यवृत्तिमनातिष्ठन्ब्राह्मणः स्वे पथि स्थितः ।

अवृत्तिकर्षितः सीदन्निमं धर्मं समाचरेत् ॥ १०.१०१ ॥

vaishyavrttimanaatishthanbraahmanah sve pathi sthitah |

avrttikarshitah siidannimam dharmam samaacaret || 10.101 ||

Ein Brahmane, der sich krümmt aus Nahrungsmangel, aber keine Vaishyaberufe übernimmt, sondern seinen Weg weitergeht, soll nach diesem Gesetz handeln:

सर्वतः प्रतिगृह्णीयाद्ब्राह्मणस्त्वनयं गतः ।

पवित्रं दुष्यतीत्येतद्धर्मतो नोपपद्यते ॥ १०.१०२ ॥

sarvatah pratigrhniiyaadbraahmanastvanayam gatah |

pavitram dushyatiityetaddharmato nopapadyate || 10.102 ||

Ein in Not geratener Brahmane kann von jedem etwas annehmen.

„Reines verdirbt!“ Solches wird dem Gesetze nach nicht auftreten.

नाध्यापनाद्याजनाद्वा गर्हिताद्वा प्रतिग्रहात् ।

दोषो भवति विप्राणां ज्वलन्नम्बु समा हि ते ॥ १०.१०३ ॥

naadhyaapanaadyaajanaadvaa garhitaadvaa pratigrahaat |

dosho bhavati vipraanaam jvalannambu samaa hi te || 10.103 ||

Davon, dass sie Verachtete unterrichten, für sie opfern oder von ihnen nehmen,

können Brahmanen gar nicht schlecht werden, sind sie doch wie Feuer und Wasser.

जीवितात्ययमापन्नो यो ऽन्नमत्ति यतस्ततः ।

आकाशमिव पङ्केन न स पापेन लिप्यते ॥ १०.१०४ ॥

jiivitaatyayamaapanno yo *nnamatti yatastatah |

aakaashamiva pankena na sa paapena lipyate || 10.104 ||

Wenn ihm der Garaus droht, kann er alles essen, was da ist.

Wie der Himmel nicht vom Schlamm wird auch er von der Sünde nicht beschmiert.