Manu 11.3 - 6: Nachwuchs und Opferlohn

एतेभ्यो हि द्विजाग्रेभ्यो देयमन्नं सदक्षिणम् ।

इतरेभ्यो बहिर्वेदि कृतान्नं देयमुच्यते ॥ ३ ॥

etebhyo hi dvijaagrebhyo deyamannam sadakshinam |

itarebhyo bahirvedi krtaannam deyamucyate || 3 ||

Diesen vortrefflichen Zweimalgeborenen soll man Essen und Spenden geben.

Anderen gebe man, so heißt es, außerhalb des Opferaltars gekochtes Essen.

सर्वरत्नानि राजा तु यथार्हं प्रतिपादयेत् ।

ब्राह्मणान्वेदविदुषो यज्ञार्थं चैव दक्षिणाम् ॥ ४ ॥

sarvaratnaani raajaa tu yathaarham pratipaadayet |

braahmanaanvedavidusho yajnaartham caiva dakshinaam || 4 ||

Mit allen Edelsteinen soll der König im Sinne des Opfers

schriftkundige Priester auch mit Opferlohn gebührend beschenken.

कृतदारो ऽपरान्दारान्भिक्षित्वा यो ऽधिगच्छति ।

रतिमात्रं फलं तस्य द्रव्यदातुस्तु संततिः ॥ ५ ॥

krtadaaro *paraandaaraanbhikshitvaa yo *dhigacchati |

ratimaatram phalam tasya dravyadaatustu samtatih || 5 ||

Wenn ein Verheirateter Geld zusammenbettelt, um eine andere Frau zu ehelichen,

so sei nur die Sinnenlust sein Lohn, während der Nachwuchs dem Geldgeber zufällt.

धनानि तु यथाशक्ति विप्रेषु प्रतिपादयेत् ।

वेदवित्सु विविक्तेषु प्रेत्य स्वर्गं समश्नुते ॥ ६ ॥

dhanaani tu yathaashakti vipreshu pratipaadayet |

vedavitsu vivikteshu pretya svargam samashnute || 6 ||

Abgesondert lebenden schriftkundigen Brahmanen sollte man so gut man kann

Geld schenken, um, wenn man tot ist, himmlische Freuden zu genießen.