Manu 11.15 - 18: Kein Krieger soll schmachten

आदाननित्याच्चादातुराहरेदप्रयच्छतः ।

तथा यशो ऽस्य प्रथते धर्मश्चैव विवर्धते ॥ १५ ॥

aadaananityaaccaadaaturaaharedaprayacchatah |

tathaa yasho *sya prathate dharmashcaiva vivardhate || 15 ||

Er kann sie einem wegnehmen, der sich weigert, der immer nur nimmt und nie gibt. So verbreitet sich sein Ruhm und die Gerechtigkeit erstarkt.

तथैव सप्तमे भक्ते भक्तानि षडनश्नता ।

अश्वस्तनविधानेन हर्तव्यं हीनकर्मणः ॥ १६ ॥

tathaiva saptame bhakte bhaktaani shadanashnataa |

ashvastanavidhaanena hartavyam hiinakarmanah || 16 ||

So kann auch einer, der sechs Essen verschmäht, beim siebten Essen von dem nehmen, der seine Pflicht vernachlässigt, ohne jedoch einen Vorrat für morgen anzulegen,

खलात्क्षेत्रादगाराद्वा यतो वाप्युपलभ्यते ।

आख्यातव्यं तु तत्तस्मै पृच्छते यदि पृच्छति ॥ १७ ॥

khalaatkshetraadagaaraadvaa yato vaapyupalabhyate |

aakhyaatavyam tu tattasmai prcchate yadi prcchati || 17 ||

von der Tenne, vom Feld, aus dem Haus oder wo immer er etwas findet.

Nur, wenn der Ratlose ihn fragt, muss er es ihm erklären.

ब्राह्मणस्वं न हर्तव्यं क्षत्रियेण कदाचन ।

दस्युनिष्क्रिययोस्तु स्वमजीवन्हर्तुमर्हति ॥ १८ ॥

braahmanasvam na hartavym kshatriyena kadaacana |

dasyunishkriyayostu svamajiivanhartumarhati || 18 ||

Ein Kshatriya darf sich nie an eines Brahmanen Eigentum vergreifen. Doch bevor er schmachtet, darf er das Eigentum von Dasyus und Pflichtverweigerern nehmen.