Manu 10.105-108: Auch Rishis haben Hunger

अजीगर्तः सुतं हन्तुमुपासर्पद्बुभुक्षितः ।

न चालिप्यत दोषेण क्षुत्प्रतीकारमाचरन् ॥ १०.१०५ ॥

ajiigartah sutam hantumupaasarpadbubhukshitah |

na caalipyata doshena kshutpratiikaaramaacaran || 10.105 ||

Ein hungernder Ajigarta schlich sich an um seinen Sohn zu töten,

ohne sich mit Sünde zu besudeln, denn er suchte ein Mittel gegen den Hunger.

श्वमांसमिच्छन्नार्तो ऽत्तुं धर्माधर्मविचक्षणः ।

प्राणानां परिरक्षार्थं वामदेवो न लिप्तवान् ॥ १०.१०६ ॥

shvamaamsamicchannaarto *ttum dharmaadharmavicakshanah |

praanaanaam parirakshaartham vaamadevo na liptavaan || 10.106 ||

Ein schmachtender, Recht von Unrecht durchaus unterscheidender Vamadeva versucht Hundefleisch zu essen um seine Lebensgeister zu retten, und besudelt sich nicht.

भरद्वाजः क्षुधार्तस्तु सपुत्रो विजने वने ।

बह्वीर्गाः प्रतिजग्राह बृबोस्तक्ष्णो महातपाः ॥ १०.१०७ ॥

bharadvaajah kshudhaartastu saputro vijane vane |

bahviirgaah pratijagraaha brbostakshno mahaatapaah || 10.107 ||

Einst nahm Bharadvaja, der große Dulder, als er mit seinen Söhnen

im einsamen Walde Hunger litt, von dem Zimmerer Brbu viele Kühe an.

क्षुधार्तश्चात्तुमभ्यागाद्विश्वामित्रः श्वजाघनीम् ।

चण्डालहस्तादादाय धर्माधर्मविचक्षणः ॥ १०.१०८ ॥

kshudhaartashcaattumabhyaagaadvishvaamitrah shvajaaghaniim |

candaalahastaadaadaaya dharmaadharmavicakshanah || 10.108 ||

Ein Hunger leidender Vishvamitra, der Recht von Unrecht unterscheiden konnte, nahm einst aus der Hand eines Candala den Hundeschwanz und begann ihn zu verzehren.